ταραχή

τᾰρᾰχή, also [full] τάρχη (Hsch.), ἡ,

A disorder, physiological disturbance or upheaval, Sor.1.105, 2.59;

τοῦ πνεύματος Id.1.46

; ἡ ἀπὸ τῆς φλεβοτομίας τ. Id.2.11; esp. of the bowels,

τῆς κοιλίης Hp.Coac. 205

;

οὐδὲ θόρυβόν τινα ἢ τ. ἐν τῇ κοιλίᾳ ποιεῖ Gal.6.825

.

2 of the mind,

αἱ φρενῶν ταραχαί Pi.O.7.30

; ἀνωμαλία καὶ τ. Isoc.2.6;

ἐν πολλῇ τ. καὶ φόβῳ ὄντας Th.3.79

;

τ. παρέχειν Pl.Phd.66d

, cf. R.602c; ἐν οἵαις ἦν τ. D.18.218; πολλὴν ἔχει τ. Arist.Pol.1268b4;

τ. μειρακιώδους μεστός Isoc.12.230

;

ταραχῆς γέμων Epicur.Sent.17

, cf. Phld. Ir.p.56 W.(pl.); διανοίας ἰσχυρὰ τ. Sor.1.46;

τὴν τ. τοῦ ὀφθαλμοῦ Thphr.Sens.81

.

3 of an army or fleet, Th.3.77, etc.; ἐν τῇ τ. in the confusion, in the mêlée, Hdt.3.126.

4 political confusion, tumult, and in pl. tumults, troubles,

πολλὴ τ. περὶ τῶν τιμέων ἐγένετο Id.4.162

, cf. 6.5; ἐν τῇ τ. Id.3.150;

αἱ τ. γεγενημέναι ἦσαν Lys.12.53

;

τ. ἐγγίγνεταί τισι Is.4.5

;

τ. ποιεῖν τισι Th.7.86

;

ἐς τ. καθιστάναι τινάς Id.4.75

, cf. Isoc.6.107, etc.;

εἰς τ. προκαθεῖναι τὴν πόλιν D.14.5

;

ἐν τ. καθεστηκέναι Isoc.12.233

;

ἐν ταραχαῖς εἶναι Id.4.138

;

ταραχῆς τε καὶ ἀνομίας μεστὴν πολιτείαν Pl.Alc.2.146b

, cf. Isoc.3.31;

τ. καθίστατο τῶν ξυμμάχων πρὸς τὴν Λακεδαίμονα Th.5.25

, cf. D.18.18;

τ. ἐμπίπτει Aeschin.3.81

; τ. διαλύειν, κατασβεννύναι, Isoc.4.134, X.Cyr.5.3.55; of rebellions or civil wars in Egypt, OGI90.20 ([place name] Rosetta), Wilcken Chr.9.11, 167.14, Mitteis Chr.31 v 29 (all ii B.C.): = Lat. tumultus, Plu.Caes.33.